Trouw en ontrouw
Afgelopen vrijdagmiddag (4 oktober) was hier in de Sint-Catharijnekerk een huwelijk. Het was het eerste huwelijk in dit kerkgebouw waar ik als dominee bij betrokken was. Het was mooi om te doen. Het was een combinatie van eerst de burgerlijke huwelijksvoltrekking en daarna de kerkelijke huwelijksinzegening.
Trouw en ontrouw
Zondagmorgen 6 oktober 2024, Sint-Catharijnekerk, ds. Eibert Kok
Lezingen: Maleachi 2: 10-16 en Marcus 10: 1-16
Het was prachtig weer. De zon scheen uitbundig door de ramen en het bruidspaar straalde.
Eerst in het burgerlijke deel ging het over de rechten en de plichten die de wet aan een bruid en bruidegom stelt. Allemaal nogal formeel en juridisch, ook al deed de ambtenaar van de burgerlijke stand haar best om het zo informeel en los mogelijk te maken. Maar er werden wel handtekeningen gezet, door het bruidspaar en door een drietal getuigen.
Hoe informeel je het ook wilt maken, in de kern van de zaak gaat het burgerlijk om een juridisch verbond, waar allemaal regels aan verbonden zijn.
Ook als je weer los van elkaar verder zou willen, zijn er weer allerlei regels om op een ordentelijke manier het verbond te ontbinden. De formele kant.
Vervolgens was er een klein changement. De kosters snelden naar voren om het liturgische kleed op de tafel te leggen, de kaarsen neer te zetten en aan te steken, en om de knielbank neer te zetten.
En toen kon het tweede deel beginnen, met de huwelijksinzegening, met liederen en gebeden, een bijbellezing en een overdenking, en uiteraard de inzegening zelf. Ook toen klonk er weer het ja-woord van het bruidspaar, maar er werd niet om handtekeningen gevraagd.
In zo’n kerkelijke trouwviering gaat het niet om de formele kant van de zaak, maar gaat het volgens mij om datgene waar het in een relatie tussen mensen echt om gaat: om liefde en trouw. Ervaar je elkaar als een godsgeschenk?
Lees hier de hele overdenking ...