Zien we het wel?
Ds. Eibert Kok vertelde in zijn preek het maar vreemd en pijnlijk te vinden dat er vaak als vanzelfsprekend vanuit wordt gegaan dat er met 'we' man en vrouw wordt bedoeld. Het kan ook over een alleenstaande man gaan, zonder partner, of over een gescheiden man of weduwnaar, die met … iemand zou komen ...
Zien we het wel?
Zondagmorgen 20 oktober 2024, ds. Eibert Kok, Sint-Catharijnekerk
Psalm 10 en Genesis 20
Afgelopen dinsdag belde ik met het keukenbedrijf dat in ons huis de keuken had geleverd, nog bij de vorige bewoners. De koelkastdeur was defect geraakt en ik wilde graag een afspraak maken om te horen welke opties er zijn om de keuken weer in orde te krijgen. Met het adres was de keuken snel gevonden in het computerbestand en ’s middags konden we al terecht. “Nou, dan komen we vanmiddag”, zei ik door de telefoon. “Tot vanmiddag”, zei de stem door de telefoon. “Dan kunt u gelijk in het bestand meneer en mevrouw (toen noemde ze de naam van de vorige bewoners van ons huis) in meneer en mevrouw Kok.”
Ik heb het daarbij maar gelaten, maar ik vond het raar. In ons geval klopt het, meneer en mevrouw, maar ik had alleen maar ‘we’ gezegd. Vreemd vond ik dat er vanzelfsprekend vanuit gegaan werd. Ik had ook een alleenstaande man kunnen zijn, zonder partner, of gescheiden, of weduwnaar, die met … iemand zou komen. Pijnlijk.
Of, zo dacht ik nog maar enkele dagen na coming out dag, ik had een man kunnen zijn met een mannelijke partner. Dat kun je door de telefoon niet horen. Ik had alleen maar ‘we’ gezegd.
Waarom zien mensen dat niet, dat de wereld groter is dan hun eigen beperkte blikveld? Waarom meneer en mevrouw? Natuurlijk, het blikveld van ieder mens is beperkt, maar toch, met die vanzelfsprekendheid kunnen we onrecht doen aan mensen, zíen we ze niet.
En iedereen weet: mensen kwijnen weg als ze niet gezien worden, mensen leven op als ze gezien worden in wie ze zijn.
Misschien moeten oude patronen veranderen, zodat mensen gezíen worden, méér gezien worden.
Lees hier de hele overdenking ...